Isıyı Seven, Yağ Yiyen Bakteriler Deniz Tabanından Sızıyor

İle James Dinneen

Deniz tabanının binlerce metre altında yaşayan sıcağı seven, petrol yiyen bakteriler okyanusa sızar. Daha sonra diğer uzak petrol rezervlerinde hayata geri dönmeden önce uyku halinde yüzebilirler.

Hepsinin yüzde 45’i kadar mikroplar yeraltında sıcak kayalarda yaşar, hidrokarbonlar ve diğer kimyasal enerjiye dayanan. Bu “derin biyosfer”, dünyadaki en büyük habitattır, ancak orada yaşayanların ekolojisi hakkında çok az şey biliniyor, diyor Casey Hubert Kanada’daki Calgary Üniversitesi’nde. “Bir mikroba radyo tasması takıp onu bir boz ayıyla yaptığınız gibi takip edemezsiniz” diyor.

Hubert ve meslektaşları, derin biyosferdeki bakterilerin nasıl dolaştığını daha iyi anlamak için akustik araştırmalar ve genetik analizlerin bir kombinasyonunu kullandılar.

Araştırmacılar, Nova Scotia’nın güneybatısındaki kıta sahanlığının, petrolün sonarla donatılmış otonom bir denizaltı kullanarak çatlaklardan okyanusa sızdığı bir bölümünü belirlediler. Daha sonra araştırma gemileri CCGS Hudson’dan bir tüp indirerek deniz tabanındaki 14 bölgeden çamur kepçeleri aldılar.

Isı seven bakteriler – termofiller – soğuğa maruz kaldıklarında hareketsiz sporlar haline gelebilirler. Araştırmacılar, numunelerdeki termofilik sporları belirlemek için laboratuvarda onları 80°C’ye (176°F) kadar ısıttı. Hubert, “Bu, çoğu şeyi öldürür” diyor. “Ama sporlar uyanır ve büyük bir parti vermeye başlar.” Bazı sporlar düşmanca ortamlarda canlı kalabilir binlerce ve muhtemelen milyonlarca yılların.

Araştırmacılar, canlanan bakterilerin DNA’sının bölümlerini sıraladılar. Petrol içeren örneklerdeki mikrop türleri, petrol içermeyen örneklerde bulunanlardan farklıydı. Ayrıca petrolü parçalamalarını sağlayan genlere de sahiptiler. Araştırmacılar daha sonra binlerce metre yeraltındaki petrol rezervlerinden alınan sondaj örneklerine baktılar ve aynı tür petrol yiyen mikropları içerdiğini buldular.

Bulgu, bakterilerin petrol sızıntıları içinde yerin derinliklerinden deniz tabanına taşındığının “çok güzel bir kanıtı”, diyor ki bu süreç on yıllar ile yüzlerce yıl sürebiliyor. Juan Höfer Şili’deki Valparaíso Papalık Katolik Üniversitesi’nde.

Bakterinin yolculuğu muhtemelen burada bitmiyor. Hubert, okyanus akıntılarının uyuyan bakterileri deniz tabanında başka bir yere taşıyabileceğini ve çoğunun yakınlarda olduğunu, ancak bazılarının binlerce kilometre uzağa seyahat ettiğini söylüyor.

Deniz tabanına geri döndüklerinde, sporlar tortuya gömülecek ve milyonlarca yıl boyunca daha sıcak derinliklere batacaktı. Hubert, bir petrol yatağına inecek kadar şanslılarsa, uyuyan sporların tekrar canlanabileceğini söylüyor. “Bildiğimiz en zorlu, en dirençli yaşam formları onlar.”

rika anderson Minnesota’daki Carleton Koleji’nden bir araştırmacı, bu “mikrobiyal dağılma döngüsünün” bakterilerin neden içinde bulunduğunu açıklamaya yardımcı olabileceğini söylüyor. binlerce kilometre ile ayrılmış petrol rezervleri yakındaki farklı ortamlarda bakterilerden daha fazla gen paylaşırlar. Uyuyan bakteriler bir rezervden diğerine geçtiğinde, gen alışverişinde bulunabilirler.

Dergi referansı: Bilim Gelişmeleri, DOI: 10.1126/sciadv.abn3485