Borç Hükümetlerin Fonlarını Tüketirken Dünyada 165 Milyon Daha Yoksul Var

Şimdi, çoğu Afrika ve Orta Doğu’da olmak üzere düzinelerce hükümet, sosyal programlara harcadıkları gelirin iki katından fazlasını borç ödemeye harcıyor. Yaklaşık 3,3 milyar insan, vatandaşlarının eğitimi veya bakımı için ayırdıklarından daha fazlasını bankalara veya resmi borç verenlere faiz ödemeleri için harcayan ülkelerde yaşıyor.

“Bunun anlamı, artık öğretmenlerine ödeme yapamayan bir hükümet; artık hastanelerde doktor ve hemşire çalıştıramayan bir hükümet; Kırsal sağlık merkezlerine ilaç sağlayamayanlar” dedi. Achim Steiner, UNDP yöneticisi. “Ve bu şu anlama geliyor: daha az sağlık hizmeti, daha az eğitim, kendi hataları olmaksızın kendilerini ailelerini tam anlamıyla besleyemeyecekleri bir durumda bulan insanlara geçici bir rahatlama sağlayabilecek sosyal güvenlik ağlarının olmaması. artık değil.”

Yellen, devlet eyleminin hayranı olan Çin’in yeni ekonomi şefi ile görüşmeleri başlattı

Tekrarlanan hırpalanmış ekonomik zorluklar, gelişmekte olan dünyanın her yerindeki hükümetler mali kaynaklarının tükendiğini görüyor. Gerekli sosyal ve ekonomik programları finanse edemedikleri için kargaşaya sürüklenme riskiyle karşı karşıyalar.

Steiner, “Yoksulluk ve devletin yardım ve hizmet sağlayıcı olamama durumu toplumları kutuplaştırmaya başlıyor” dedi. “Siyasi kutuplaşma, radikalleşme, siyasi istikrarın kaybı – artık yakıt ithal edemeyen, ilaç sağlayamayan ve hatta temel gıda tedarik edemeyen bir ülke istikrarsız bir toplum haline geliyor.”

UNDP yetkilileri, dünya liderlerini Eylül’de Yeni Delhi’de düzenlenen 20 kişilik Grup zirvesinde bir araya geldiklerinde borç ödemelerinde resmi bir duraklama üzerinde anlaşmaya çağırdı. Ajans, 165 milyon yeni yoksulu yoksulluktan kurtarmaya yetecek kadar çaba sarf etmenin yaklaşık 14 milyar dolara mal olacağını ve bunun da küresel ekonominin yüzde 1’lik bir kısmına tekabül ettiğini söyledi.

Yıllarca süren tartışmalara rağmen dünya liderleri gelişmekte olan ulusların borç yükünü hafifletmek için şimdiye kadar çok az şey yaptı. tekrarlanan uyarılar UNDP ve diğer yoksullukla mücadele kuruluşları tarafından. Ortak çerçeve olarak bilinen G-20 tarafından geliştirilen bir 2020 programı kapsamında yalnızca dört ülke yardım istedi; sadece iki hükümet, gerekli ödemeleri kolaylaştırmak için alacaklılarıyla anlaşmaya vardı.

BM’ye göre, bir engel, gelişmekte olan ülkenin dış borcunun yüzde 63’ünü elinde tutan küresel bankaları ve diğer özel alacaklıları yardımı desteklemek için alacak.

Yardım ihtiyacı akuttur. UNDP, iki düzineden fazla gelişmekte olan ülkenin gelirlerinin yüzde 20’sinden fazlasını borç ödemelerine adadığını söyledi.

Artan borç yükü, düzinelerce ülkeyi yoksulluğa hapsetmekle tehdit ediyor.

Örneğin Lübnan, faiz ödemelerine eğitime harcadığının üç katından fazlasını ve sağlığa yaptığının iki katından fazlasını harcıyor. BM verilerine göre yükselen bir ekonomik güç olan Brezilya bile 214 milyon nüfusu için sağlık hizmetlerinden çok faize harcıyor.

Pandemiye yanıt olarak bol miktarda borçlanmaya rağmen, ABD’de borç yükü çok daha düşük. 2019’dan 2021’e kadar ABD hükümeti sağlık hizmetlerine faize harcadığından beş kat, eğitime ise iki buçuk kat daha fazla para harcadı.

Devlet borcunun Amerika Birleşik Devletleri’nden daha düşük olduğu Almanya’da hükümet, faiz ödemelerine ayırdığı gelirin 10 katını sağlığa veya eğitime ayırıyor.

Biden, genişletilmiş yerel üretim ve daha sağlam tedarik zincirleri istiyor

Artan borç yüküne paralel olarak yoksullukta meydana gelen artış, büyük ölçüde BM’nin “düşük-orta gelirli” olarak adlandırdığı Mısır, Honduras, Hindistan ve Vietnam gibi yıllık kişi başı gelirleri değişen ülkeler sıralamasında meydana geldi. 1.136 dolardan 4.465 dolara.

Küresel olarak, son üç yılda hızla yayılan ekonomik krizler, ABD’nin en büyük dokuz eyaletinin (Kaliforniya, Teksas, Florida, New York, Pensilvanya, Illinois, Ohio, Georgia ve Kuzey Carolina) toplam nüfusu kadar insanı yoksulluğa itti.

UNDP, son raporunda yoksulluğu, günde 3,65 dolardan daha az parayla yaşamak olarak tanımladı;

Son ekonomik bozulma, pandemiden önce elde edilen yoksullukla mücadele kazanımlarını tersine çevirerek, 3,65 doların altında yaşayan toplam sayıyı yaklaşık 1,6 milyar insan olan 2018 seviyesine geri getirdi.